Op 11 november 1918 werd de Eerste wereldoorlog beëindigd. Het vredesverdrag werd pas zeven maanden later, op 28 juni 1919, in Versailles getekend.

Elzas-Lotharingen, dat van 1872 tot 1918 bij Duitsland hoorde (het zgn. Reichsland) kwam weer binnen de Franse landsgrenzen te liggen. Een nieuwe grens impliceerde ook een nieuwe verdediging van deze grens. Na vele commissies, rapporten en discussie werd rond 1927/1928 besloten om een permanente grensverdediging te bouwen langs de Duitse en ook de Italiaanse grens. Deze linie moest Frankrijk beschermen tegen een verrassingsaanval van Duitsland of Italië.
De toenmalige minister van oorlog, André Maginot, verdedigde een wet die de bouw van de nieuwe verdedigingslinie mogelijk maakte. Toen Maginot in 1932 overleed, sprak men al spoedig over de Maginotlinie. Gesterkt door pers en propaganda ontstond in Frankrijk en ook daarbuiten de mythe van een onoverwinnelijke verdedigingslinie. Men sprak van "La Muraille de France".

In mei 1940 werd deze gedachtengang wreed verstoord. De Franse passieve verdediging was niet bestand tegen de Duitse offensieve Blitzkrieg. De Duitse doorbraak bij Sedan aan de Maas op 12 en 13 mei 1940 deed een nieuwe mythe ontstaan: "De Maginotlinie had tot niets gediend, want de Duitsers waren eenvoudig om deze linie heen getrokken".

De werkelijkheid is wat gecompliceerder. Deze site wil een beeeld, zowel historisch als technisch, schetsen van wat de Maginotlinie werkelijk was. Als onderdeel van deze site wordt een uitgebreide beschrijving van het Ouvrage Fermont gegeven. Dit ouvrage is opengesteld voor bezoek en geeft een goed beeld van de Maginotlinie.

Vergeet niet om te kijken naar de pagina's met een overzicht van bezoekbare objecten.
Je kunt hier al vast een begin maken.