Dit wapen was speciaal ontworpen voor het gebruik in de ouvrages in de Alpen. Het had een korte loop en stond op een eenvoudige affuit in de vorm van een verticale balk. Het draaipunt van de loop lag bij de monding. Twee contragewichten zorgden er voor dat loop gemakkelijk in de hoogte versteld kon worden. De gebruikelijke opstelling was twee mortieren in één kazemat, maar andere combinaties kwamen ook voor.
Er werd gebruik gemaakt van samengestelde granaten(granaat en huls als eenheid) en granaten met vier verschillende afvuurladingen. Deze zorgden voor verschillende aanvangssnelheden en invalshoeken. Om huls en granaat op elkaar te klemmen, werd een speciaal apparaat gebruikt.

75mm houwitserkanon model 1933
In het noordoosten was de frontaal schietende artillerie opgesteld in hefkoepels. In de Alpen moesten een aantal passages frontaal verdedigd worden, maar het installeren van een kazemat met een hefkoepel was een te dure oplossing. Daarom werden er frontaal schietende kazematten ontworpen met een speciaal hiervoor ontwikkelde kanon-houwitser. Er werd een totaal nieuwe affuit ontworpen, waarbij het draaipunt van de loop bij de monding lag. Het wapen was verankerd met een bolscharnier in een pantserplaat, zodat de loop niet naar buiten uitstak. Het schietgat kon worden afgesloten met een pantserluik. Het wapen was uitgerust met een half-automatisch kulas.
In de Tweede Wereldoorlog hebben de Italianen, die een gedeelte van Zuid-Frankrijk bezetten, deze kanonnen gedemonteerd en meegenomen naar Italië. Bij een bombardement op La Spezia zijn ze vernield.

In de forten van de vorige generatie, Séré de Rivières werden in de flankerende artillerie- kazematten, de zgn. Casemates de Bourges, 75mm kanonnen gebruikt. Er was nog veel materiaal beschikbaar en in de Maginotlinie kon dit nog goed gebruikt worden.
Er zijn slechts twee kanonnen geïnstalleerd en wel in de hefkoepel van het ouvrage Chesnois. Deze hefkoepel was een oud model uit 1905 en werd met de hand bediend. In mei 1940 probeerde het ouvrage de Duitse troepen tegen te houden, die het infanterie- werk La Ferté bedreigden. Tevergeefs, omdat dit werk maar net binnen de reikwijdte van de hefkoepel viel en de schoten dus weinig effectief waren.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de hefkoepel gesloopt door de Duitsers.