De infanteriebunkers van de artilleriewerken hadden tot taak om de artilleriebunkers beschermen en de nabij verdediging uit te voeren. Ze lijken heel veel op de Franse kazematten van de tweede generatie, de zgn. Nouveaux Fronts. Dit is niet verwonderlijk gezien het feit dat Franse militaire ingenieurs de Tsjechische van advies dienden.
Qua uitvoering en opbouw waren ze gelijk aan de geïsoleerd liggende bunkers, maar ze waren uitgevoerd in bouwsterkte IV. Er waren twee hoofdmodellen, nl de enkele en de dubbele bunker. De enkele bunker had één schietkamer, de dubbele twee en ze waren opgebouwd uit twee verdiepingen. Elke bunker kon de naburige bunker met mitrailleurvuur dekken. Als standaardbewapening was er in elke schietkamer meestal een 47mm Skoda anti-tankkanon met een zware mitrailleur (vergelijkbaar met de Franse Arme Mixte) en een dubbele zware mitrailleur beschikbaar. Als variant was er ook de schietkamer met twee zware mitrailleurs.
Elke bunker had standaard twee koepels voor lichte mitrailleurs en observatie; andere typen hadden bovendien een koepel voor één zware en/of een koepel voor een dubbele mitrailleur. Daarnaast konden bunkers ook een koepel voor de artillerie-observatie hebben.
Ook hadden zij geen ingang, maar waren ze met een schacht verbonden met de ondergrond van een werk. Standaard hadden ze een nooduitgang in de droge gracht voor het blok.