De politieke ontwikkelingen in Duitsland waren de aanleiding voor de Tsjechische militaire ingenieurs om vaart te zetten achter het ontwerpen en bouwen van artilleriewerken. De linies van lichte blockhaus zouden niet voldoende zijn om een vijandelijke aanval te stoppen. Er was meer nodig.
De Franse ingenieurs waren al ruim 5 jaar aan het bouwen en ontwerpen en hadden de nodige ervaring opgedaan. In 1934 bezocht een Tsjechische delegatie een aantal kazematten en ouvrages van de Maginotlinie en mei 1935 kwam een volgende delegatie om ouvrages en kazematten tot in detail te bestuderen. Ook in 1935 gaven een aantal Franse officieren lezingen in Praag en kwam er een permanente Franse vertegenwoordiging bij de ŘOP (Ředitelství Opevňnovacích Prací = Directie van de Vestingswerken). Deze advisering had tot gevolgd dat vele artilleriewerken veel lijken op de Franse ouvrages, maar dat de Tsjechische ingenieurs zelf hun bewapening en andere zaken regelden. Na de gunning aan burgerfirma's begon men direct met de bouwwerkzaamheden. Van oktober 1936 tot en met september 1938 werd er volop gebouwd. Het werd steeds meer een race tegen de klok, die de Tsjechische bouwers verloren. Na de bezetting van het land door Duitsland op 10 oktober 1938 werden de werkzaamheden stilgelegd.
In grote lijnen bestaat elk artilleriewerk uit de volgende onderdelen: